Pomyśl jeszcze raz

Tytuł oryginału: Think Again: The Power of Knowing What You Don’t Know 

Autor: Adam Grant

„Think again” to trzecia książka Adama Granta, którą przeczytałem i widać pewien postęp – jest mniej przegadana niż wcześniejsze. Zaczynam od wad jego książek, zanim zacznę je chwalić. Bo ja uwielbiam przekaz Adama Granta, oparcie o badania, rygor myślenia i sprawdzania swojego myślenia – ale czasami daje aż za dużo przykładów. W Think again balans między przekazem, a przykładami jest najlepszy i książkę czytało się nieźle.

Pod względem wpływu jaki ta książka miała na mnie, zdecydowanie jest to na razie (piszę te słowa w sierpniu 2021 roku) jest to najważniejsza dla mnie książka tego roku. To z niej wyniknęło najwięcej praktycznych dla mnie zmian i najwięcej czasu spędziłem myśląc o tym co przekazuje w niej Adam Grant.

Książka jest podzielona na trzy części:

• weryfikacja myślenia indywidualnego
• weryfikacja myślenia interpersonalnego
• grupowa weryfikacja myślenia.

Najwięcej dla siebie wyciągnąłem z dwóch pierwszych części książki. Gdybym miał je podsumować jednym cytatem, to byłby ten:

When it comes to our knowledge and opinions, though, we tend to stick to our guns. Psychologists call this seizing and freezing. We favor the comfort of conviction over the discomfort of doubt, and we let our beliefs get brittle long before our bones. We laugh at people who still use Windows 95, yet we still cling to opinions that we formed in 1995. We listen to views that make us feel good, instead of ideas that make us think hard.

Moje tłumaczenie:

Kiedy chodzi o naszą wiedzę i opinię, mamy tendencję do trzymania się ich. Psychologowie nazywają to łapaniem i zaprażaniem. Preferujemy komfort przekonania nad dyskomfort wątpliwości. Śmiejemy się z ludzi, którzy wciąż używają Windowsa 95, ale wciąż trzymamy się opinii, które uformowaliśmy w 1995 roku. Słuchamy głosów, które sprawiają, że czujemy się dobrze, zamiast pomysłów, które zmuszają nas do myślenia. 

Po przeczytaniu tego zdania od razu zacząłem się zastanawiać, jakie opinie z 1995 roku wciąż jeszcze uważam za prawdziwe. Całkiem sporo wiedzy mam jeszcze z tamtego czasu – to było rok pierwszej klasy liceum.

Tak naprawdę książka jest właśnie o tym – co warto przemyśleć, podać w wątpliwość, zaktualizować – dla siebie, w rozmowie, w grupie.

Wiąże się z tym kilka praktyk przedstawionych w książce, ale też zbudowanie postawy, której nazwa brzmi jak robienie szpagatu między dwoma tirami, jak w reklamie Volvo z Van Dammem ( https://www.youtube.com/watch?v=M7FIvfx5J10 ). Postawę tę nazywa Grant „confident humility”, co ja tłumaczę jako „pewną siebie pokorę” – brzmi jak oksymoron, czyż nie?

Cytat z książki: 

What we want to attain is confident humility: having faith in our capability while appreciating that we may not have the right solution or even be addressing the right problem.

Co można przetłumaczyć jako:

Chcemy osiągnąć pewną siebie pokorę: wiarę w nasze możliwości, jednocześnie akceptując, że możemy nie mieć właściwego rozwiązania lub nawet możemy rozwiązywać niewłaściwy problem. 

Rozdział po rozdziale Adam Grant opisuje jak taką postawię budować i jak pomagać sobie tak działać. Tych sposobów jest wiele – warto zajrzeć na koniec książki, jest tam świetne podsumowanie większości z nich. Ja wybrałem najpierw przetestować dwa z nich:

• stworzenie „challenge network” – sieci wyzwania – grupy ludzi, którym ufam, których wprost proszę o wskazanie brakujących elementów tego co tworzę, tego jak myślę. Świetnie to zadziałało przy tworzenie programu „Lepsze notatki” (dziękuję Intencjonalni za bycie moim challenge network!)
• zaczynanie debat, dyskusji od znajdywania wspólnego punktu, zamiast zaczynać od rozbijania argumentów dyskutantów, lub wnoszenia moich pomysłów. Działa świetnie!

Książka jest tak bogata w treść i pomysły, że wciąż czeka mnie przetestowanie wielu pomysłów, które są tam opisane. Na pewno sprawiła, że częściej myślę o swoich założeniach, zastanawiam się w jaki sposób powstało moje dane przekonanie i daję sobie pozwolenie na przemyślenie i zmianę zdania. Podobnie jak pierwsza książka Adama Granta, Dawaj i bierz, która zmieniła moje podejście do prowadzenia biznesu, tak i ta ma ogromny praktyczny wpływ na moje życie i działanie. Lubię to w książkach.

Polecam bardzo!